Jan Tomaszewski to profesjonalny polski piłkarz, który grał na pozycji bramkarza w latach 70. ubiegłego wieku w klubach polskich i zagranicznych.
Stał w bramce reprezentacji Polski podczas triumfalnego dla drużyny narodowej Mistrzostwa Świata w 1974 roku. W rezultacie Tomaszewski został uznany za najlepszego bramkarza Mistrzostwa Świata-74, a reprezentacja Polski dzięki niemu zajęła trzecie miejsce, pokazując jak dotąd najlepszy wynik w swojej historii. Następnie, w 1976 roku, z tą samą drużyną Tomaszewski zdobył srebrne nagrody na Igrzyskach Olimpijskich.
Ogólnie rzecz biorąc, Jan Tomaszewski jest uważany za jednego z najlepszych bramkarzy w historii polskiej piłki nożnej. Mówią, że często miał szczęście, ale sukces jest również wybredny, nie idzie do kogo popadło, a lubi śmiałych i odważnych.
Więcej o życiu i karierze sportowej słynnego bramkarza – w naszym materiale na stronie wroclaw.one.
Kariera sportowa
Jan Tomaszewski urodził się w 1948 roku. Dzieciństwo i młodość spędził we Wrocławiu, gdzie jego rodzice zostali przeniesieni z Wilna po zakończeniu II wojny światowej.
Duża część kariery klubowej Tomaszewskiego to występy w mistrzostwach Polski, dla „ŁKS Łódź”, ponieważ w tamtych czasach zakazano gry za granicą do 30 roku życia.
Tomaszewski nie zdołał obejść tej zasady, nawet w okresie światowej sławy, kiedy został uznany za jednego z najlepszych bramkarzy w historii światowej piłki nożnej.
Janowi udało się wyjechać za granicę dopiero w 1978 roku. Tam grał najpierw w belgijskim klubie Beerschot, a następnie w Hercules CF w Hiszpanii. W 1982 roku Tomaszewski wrócił do ŁKS-u Łódź, kończąc karierę 25 sierpnia 1982 roku.
W reprezentacji Polski Jan rozegrał 63 mecze. Rekord ten utrzymał do 2016 roku i został pobity przez innego słynnego polskiego bramkarza Artura Boruca, który ma na koncie 65 występów w drużynie narodowej.
Najważniejszy mecz w życiu
Większość kibiców pamięta Tomaszewskiego z jego gry w reprezentacji Polski. Szczególnie często wspomina się mecz na stadionie Wembley, w selekcji na Mistrzostwa Świata 1974, przeciwko reprezentacji Anglii. W tej grze przedstawiciele mglistego Albionu potrzebowali tylko zwycięstwa i byli gotowi iść do końca.
Tuż przed meczem doszło do skandalu. Znany brytyjski menedżer piłkarski Brian Clough w jednym z wywiadów nazwał polskiego bramkarza klaunem. To chyba też motywowało Tomaszewskiego, który po zakończeniu gry został uznany za najlepszego zawodnika meczu.
Dla przypomnienia – później Tomaszewski i Clough dobrze się dogadywali i nigdy nie wspominali o tym incydencie.
W tym meczu Jan przepuścił jedną piłkę, którą strzelił z rzutu karnego Allan Clarke. To pozwoliło Anglikom wyrównać się, ale nie wygrać. A reprezentacja Polski, nie bez pomocy fantastycznie grającego wówczas Tomaszewskiego, awansowała na Mistrzostwa Świata, gdzie ostatecznie zdobyła brąz.
Nawiasem mówiąc, na Mistrzostwach Świata 1974 w Niemczech Jan Tomaszewski ustanowił kolejny rekord – obronił dwa rzuty karne w dwóch meczach i został pierwszym bramkarzem w historii tych zawodów z takim wskaźnikiem.
Życie po sporcie
W 1984 roku Jan Tomaszewski, który miał już 36 lat, ogłosił koniec kariery sportowej. Przez pewien czas pracował w TVP jako komentator, pisał artykuły, w tym dla najstarszego i jedynego obecnie sportowego polskiego dziennika „Przegląd Sportowy”.
W 1986 roku Tomaszewski ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie. W latach 1989-1990 trenował bramkarzy reprezentacji Polski w piłce nożnej pod wodzą Andrzeja Strejlau.
W 1991 roku Jan opublikował książkę zatytułowaną „Kulisy reprezentacyjnej piłki”. Znany jest również ze swoich ostrych i bezapelacyjnych wypowiedzi na adres kierownictwa Polskiego Związku Piłki Nożnej.
W 2011 roku Jan Tomaszewski został wybrany do Sejmu z partii „Prawo i Sprawiedliwość”, gdzie reprezentował Łódź.

Jeśli chodzi o życie osobiste, Tomaszewski był trzykrotnie żonaty. Ostatni raz zdarzyło się to w 1988 roku ożenił się z mistrzynią Polski w tenisie stołowym, Katarzyną Calińską, z którą ma dwie córki.